آرشیو محتوا - راوینا

کیف پولم نیست!

- این وقت روز اینجا چه می‌کنی؟ - اومدم برای پوشش خبری مراسم. - پس باید خبرنگار باشی. سرم را که به علامت تایید تکان دادم

- نمیخواد. برو برس به کارت. فقط یک صلوات و یک فاتحه برای شادی روح پدر مادرم بفرست.

خالکوبی علامت حزب نازی روی دستانی به مثال دستان تعمیرکارها توجهم را جلب کرد...

یکی مرا به مطالعه‌ای از حس مشترک مردم وا می‌داشت: نفرین بر دنیای بی‌دردی...

اکثر شهدا میان‌سال‌اند و این یعنی در جنگ با رژیم کودک‌کش باید تجربه بزرگان را داشت و عقل را در راه مبارزه پیر کرد...

بدنم توان نداشت اما این روز، آخرین دیدار با فرماندهان شهید بود...