جمعه, 18 آبان,1403

شماره‌ی حاج احمد را از دخترش گرفتم. خودکار توی دست‌های یخ کرده‌ام خیس شده بود. اولین بار بود می‌خواستم با یک آقا مصاحبه کنم، اما موضوعِ صحبت آن قدر از نظرم جدید و بکر بود که می‌شد بر خجالت و استرسم غلبه کنم. صدای پخته‌شان که توی گوشی پیچید، اوضاع تغییر کرد. نفس عمیق کشیدم و انگار که بابای خودم آن طرف خط باشد، سلام و احوالپرسی کردم.........

جمعه, 18 آبان,1403

از پشتِ سر هم می‌شناختمشان، عینِ بندری‌های خودمان چادر می‌پوشند. روی دست و شانه‌شان پیچ و تابش می‌دهند. حالا نه دقیقا عین همان. توی دوست داشتن امام حسین آدم‌های صادقی‌اند. راوی می‌گفت سال‌ها به شکمشان سخت می‌گیرند و پس‌انداز می‌کنند. کلی مانده به اربعین از دورترین نقاط پاکستان راه می‌افتند و اگر از گرسنگی نمی‌رند و اتوبوسشان چپ نکند و دست آخر زیر چک و لگد افسرهای پاکستانی زنده بمانند و تا مرز ایران برسند حس و حالشان دیدنی‌ست........

جمعه, 18 آبان,1403

در راهپیمایی ۱۳ آبان، یکی از صحنه‌های دل‌انگیز و تأثیرگذار، حضور پیر غلامی بود که با لباس بسیجی و عصا در دست، به جمعیت پیوسته بود. این مرد، نماد اراده و استقامت نسل‌های گذشته است که هنوز هم در میادین اجتماعی و سیاسی حاضر است........

جمعه, 18 آبان,1403

مادرجان می‌گفت: وقتی مامانم فوت کرد، انگشت‌هاشون ورم داشت و انگشتر طلاشون از دستشون در نمی‌اومد. خواهرم هم با انبر انگشتر رو برید و داد به من، گفت مال تو باشه........

جمعه, 18 آبان,1403

قصه حمص و حلب و قصیر در سوریه، قصه‌ی مدینه است. همان قصه‌ی مهاجر و انصار... مردم حمص و... خانه‌های خود را به روی مردم لبنان باز کرده‌اند در حالیکه خودشان در سختی و عسر و حرج هستند. مثلا در منطقه حمص سه برادر با خانواده خود در خانه مادر جمع شده‌اند وخانه‌های خود را برای مهاجرین لبنانی خالی کرده‌اند........

جمعه, 18 آبان,1403

او مدام سوال می‌کند مامان کجا می‌ریم؟ - خونه خاله فاطمه؛ با ریحانه بازی کنید ما هم با خاله‌جون و همسایه‌ها آش خوشمزه بپزیم. رسیدیم و بچه‌ها مشغول بازی هستند هر از گاهی صدایشان بالا می‌رود و یکی از مادرها بلند می‌شود و می‌رود وساطت می‌کند و برمی‌گردد.........