آرشیو محتوا - راوینا

مثل سربازی در میدان

همیشه به مامان بالیده‌ام که جان و مال و عمرش سر دست بوده برای «ایران» اما حالا بیشتر...

تابوت که روی سکو جا می‌گیرد برادر خم می‌شود و آرام بر پیکر بوسه می‌زند. صبورانه می‌ایستد تا مراسم وداع تمام شود...

جوان‌ترها اعتراضی به جنگ نداشتند اما آشفته بودند از وضع موجود اما بزرگترها گویی عاقلانه‌تر به این اتفاقات نگاه می‌کردند...

لباس رزمنده می‌شستم یا کفن می‌دوختم؟ کنسرو درست می‌کردم یا نون می‌پختم؟ یا شاید سربند یا زهرا برای پسرم می‌بستم و راهیش می‌کردم...

از بقالی بیرون آمدم و داخل ماشین نشستم به امید مغازه بعدی. چند دقیقه‌ای نگذشته بود که پیرمرد با بطری آب خنک و لیوان استیل از خانه آمد سمت ما...

در بالکن باز بود. باد می‌وزید و گوشه ای از برگه‌های روی میز را پخش‌و‌پلا می‌کرد. برگه‌ای با وزش باد چرخی خورد و روی زمین ولو شد...