جمعه, 10 اسفند,1403

وقتی خبر شهادت حاج قاسم رسید، دنیا روی سرم آوار شد. انگار کسی تکه‌ای از قلبم را کنده بود. اما سید، باز هم مثل همیشه، آرام و استوار بود. او گفت: "حاج قاسم، یک مکتب بود."

پنجشنبه, 09 اسفند,1403

حوالی سال ۱۹۹۷ بود؛ درست یک روز بعد از شهادتِ پسرش سید هادی. اسرائیلی‌ها وقتی سید هادی و همراهانش را شهید کردند، پیکرها را دزدیدند.

پنجشنبه, 09 اسفند,1403

شنیده‌ام آمریکایی‌ها پیشنهاد دادند که ما تو را رئیس حکومت لبنان و حتی سید و آقای جهان عرب می‌کنیم به شرطی که از ولایت فقیه دم نزنی. (به نقل از آیت‌الله محمدی عراقی) آن‌ها امان‌نامه دادند چون فکر می‌کردند سیدحسن که نباشد کمر حزب‌الله خواهد شکست.

چهار شنبه, 08 اسفند,1403

دیده بودمش، چندباری که توفیق شد سیدحسن را از نزدیک ببینم ابوعلی هم در همان حوالی بود. گاهی با غرغر زیر لب می‌گفتم: "این چرا همیشه هست؟...

سه شنبه, 07 اسفند,1403

پنج‌شنبه بود. گفتند با پرواز بصره-بیروت می‌توانید به مراسم تشییع سید حسن نصرالله تشریف ببرید.من دیگر آدم چند ثانیه قبل نبودم.دیگر جسمم روی زمین بند نبود.

سه شنبه, 07 اسفند,1403

یک پارچه سیاه توانست اسم هفتاد و تن از بهترین‌های عالم را در قلب خود بنویسد.یک دهه بخشی از زیبایی یک هیئت باشد.هوای نجف را روی تاروپودش احساس کند.و حالا بالای سر قبر سید حسن نصرالله...