پنجشنبه, 23 اسفند,1403

ای ملائکهٔ حاضر در جنوب، خوشا به حال شما که شاهد تولد دوباره انسان بودید‌.شاهد حماسه انسان‌هایی بودید که انبیا آرزوی‌ آنها را داشتند.

پنجشنبه, 23 اسفند,1403

این دوست علوی یک نویسنده فوق العاده بود. یعنی نمی‌گویم کلماتش مثل داستان‌های من شبیه صدای باد و طوفان بود...

چهار شنبه, 22 اسفند,1403

یعنی باید سحر بیدار شوم؟ تا شب چیزی نخورم؟ اگر تشنه‌ام شد چی؟ ضعف کردم چی؟ اما چیزی نگفتم. فقط سر تکان دادم. سحر که شد، مامان آرام صدام کرد: "هلیا جان، پاشو عزیزم، وقت سحره."

چهار شنبه, 22 اسفند,1403

وقتی هر روز تصاویر مشکلات نازحین را پخش می‌کنیم و بدبختی‌ها را روایت می‌کنیم ناخواسته ادبیات بشارتی جای خود را به ادبیات فلاکتی می‌دهد.

سه شنبه, 21 اسفند,1403

سحر که بیدار شدم، هنوز خواب تو چشم‌هایم بود. دست‌هایم را مشت کردم، چشم‌هایم را مالیدم و خمیازه کشیدم. مامان گفت: "خوب بخور که تا شب گرسنه نشی!"

دوشنبه, 20 اسفند,1403

امیرعباس گفت: «مامان، شربت درست کردی؟ آخه فردا تشنه‌ام می‌شه» چون روزه اولی‌ است، یک‌کم نازش رامی‌کشم تا بیشتر بهش بچسبد. گفتم: «آره درست کردم ولی روزه یعنی همین تشنگی و گرسنگی کشیدن».