چند روز بعد از حملهٔ اسرائیل، متاسفانه دو تا از بانکهای کشور بهخصوص بانک سپه هک گسترده شدند. من هم پولهایم داخل کارت بانک سپه بود. دیگر پولی داخل بقیهٔ کارتهایم نداشتم. پول نقدی هم برای خرید نداشتم.
عصر شد و باید برای خانه نان میگرفتم. نمیدانستم چهکار کنم. یک جیب خالی و یک کارت بانکی هک شدهٔ بدون استفاده!
با ماشین به سمت خیابان مَور و همان نانوایی همیشگی راه افتادم. جلوی نانوایی ماشینم را پارک کردم و همچنان دو دل بودم بروم سر صف یا نه!! صف نانوایی شلوغ بود و رویم نمیشد جلوی آن جمع بگویم پول ندارم!!
یک لحظه نگاهم به بنر بالای سردر نانوایی افتاد. نوشته بود: «ضمن همدردی با مردم شریف ایران، به خاطر شرایط جنگی پیش آمده و هَک بانکها، عزیزانی که مشکل پول و کارت عابر بانک دارند، میتوانند بدون تعارف و رودربایستی از اینجا نان خرید کنند!»
خوشحال شدم و تو دلم گفتم: «دمت گرم! عجب کار قشنگی! خیلی مردی!»
گوشیام را برداشتم و یک عکس از بنر جلوی نانوایی گرفتم. از ماشین پیاده شدم و رفتم سر صف.
آن روز هم مثل همیشه نان برداشتم و به آقای علیزاده گفتم: «خداقوت!
ایشالا بعداً همه رو خدمت میرسیم!»
عکسی که از بنر جلوی نانوایی گرفتم به عنوان یک کار قشنگ داخل گروههای فضای مجازی گذاشتم. همه این کار او را تحسین کردند.
چند روز بعد همان عکس و متن من را کانال رهبر معظم انقلاب(مدظلهالعالی) به عنوان کار قشنگ تبلیغ کرد.
بله! ما ایرانیها به وقتش با غیرت و متحد میمانیم.
علی قائمیطیبی
چهارشنبه | ۱ مرداد ۱۴۰۴ | #کهگیلویه_و_بویراحمد #لنده
اینجا و اینک
ble.ir/inja_inak